huiskarweien.
Het kind houdt er niet van om te stoppen met spelen. En geen wonder, hij is tenslotte emotioneel en intellectueel betrokken bij het verloop ervan, soms zo in beslag genomen door de lopende actie, dat het moeilijk voor hem is om het op elk moment te onderbreken, terug naar het grijze leven van alledag, rennen voor room, alsof je niet zonder kunt, of overweeg om het te kopen. Erger nog is afgeleid worden van lessen. Het onderbreekt niet alleen de gedachtegang, verlengt het werk aan de taak die voorhanden is, maar het leert minachting voor de belangrijkste plicht, wat wetenschap is in deze periode van het leven. En kinderen willen serieus genomen worden. Net als volwassenen. Dus komen ze in opstand tegen de minachting die hen wordt betoond, gemanifesteerd in het zonder pardon onderbreken van leren of spelen. De ouderen vinden het niet zo leuk, wanneer ze dergelijke bevelen krijgen, zoals de kleintjes: breng, pak aan, binnenkomen, zetten. Ze aarzelen om ze uit te voeren, omdat ze heel vaak het nut ervan niet begrijpen. Ouders klagen hierover, dat het kind eigenzinnig en ongehoorzaam is, dat hij weigert te helpen. Het drukt echter vaak op deze manier zijn protest uit. Hij verzet zich tegen lichtzinnige behandeling. Hij verdedigt zijn waardigheid.
Kinderen zijn over het algemeen bereid om deel te nemen aan verschillende huishoudelijke taken, maar ze willen graag een geschikte tijd hebben voor deze activiteiten, want dan bemoeien ze zich niet met hun lessen, niet in het spel. Ze winkelen graag, soms gaan ze ervoor, zelfs met vrienden of collega's, ze helpen graag met het verschonen van het bedlinnen, deelnemen aan het organiseren van lades en kasten, lunch of diner bereiden, afwassen, en vooral het uitvoeren van diverse kleine reparaties. Ze zijn trots, wanneer ze kunnen helpen bij het oplossen van het contact, strijkijzer of mixer, zomen doeken, een kussensloop naaien
of een schort. Let goed op alle uitgevoerde activiteiten, af en toe volhouden, geef me iets, ergens mee helpen. Het is leuk, als vader tijdens het avondeten ernaar vraagt: "Wil je me helpen het contact vandaag op te lossen?' Of kondigt mama aan: ,,Ik ben kleding aan het naaien vandaag, wil je me hiermee helpen?” Dan weet je het, dat deze hulp belangrijk is, nodig zijn, dat iemand op haar rekent. Voor deze activiteit wordt dan tijd gereserveerd. Echter, de situatie, als mijn vader belt vanuit de andere kamer: "Geef me de schroevendraaier! alleen snel”! En op dit punt stopt hij met het rangschikken van zinnen met woorden die "rz" bevatten, het is niet acceptabel.
Het kind neemt graag deel aan de activiteiten van de ouders, als ze hem niet onderbreken in de stroom van anderen, eerder gestarte lessen. Hij vindt het leuk om te weten, wat is het doel van hun werk. Hij houdt zich enthousiast bezig met nuttige en doelgerichte activiteiten, een bepaald voordeel opleveren. Ze is erg trots, wanneer hij bijvoorbeeld een bruikbaar item weet te maken, het werk van huiseigenaren vergemakkelijken. Dan krijgt hij vertrouwen in zichzelf, in je vaardigheden. Het voelt nuttig, belangrijk. Het geeft hem echt voldoening, dat hij anderen kan helpen. Het is dus de moeite waard om uw kind te laten zien, hoe gemakkelijk het is om veel nuttige dingen te doen, nuttige artikelen. Aanmoedigen, zelf kunnen zien, wat er thuis nodig is, wat het werk zou vergemakkelijken, verfraaien het appartement, en stel vervolgens voor hoe het moet, soms helpen tijdens het werk. Oké, wanneer een kind weet hoe hij voor zijn huis moet zorgen, wanneer hij zijn geliefden probeert te plezieren.