Lui en Tsarevna
Eeuwen geleden, In een bepaald land regeerde vroeger een tsaar. Eens riep hij astrologen en wijze mannen bij elkaar en stelde hun een vraag:
– vertellen, van wie het succes van het gezin afhangt – van een man of een vrouw?
Niemand durfde te antwoorden, toen beval de tsaar:
– Verdwijn uit mijn zicht. Ik geef je veertig dagen. Mocht je het tegen die tijd nog niet weten, verwacht niets goeds van mij.
Negenendertig dagen lang zochten astrologen naar een antwoord op de vraag van de tsaar, maar tevergeefs. En op de veertigste zwerven ze huilend door het paleis, wreed bezorgd, ze hebben niets uitgevonden. Ze werden opgewacht door de jongste dochter van de tsaar.
– Waarom huil en zeur je zo veel?? – vroeg ze aan de geleerden.
Ze vertelden haar met veel verdriet over hun armoede.
– Huilt het om zulke domheid?? – de Tsarevna was verrast. – Het antwoord is heel eenvoudig.
De wijze mannen verheugden zich enorm, toen ze deze woorden hoorden, en ze stopten met huilen.
De volgende dag riep de tsaar hen bijeen, Tsarevna kwam ook.
– Dus wat vertel je me? – vroeg de tsaar.
In plaats van de wijzen spraken de tsarevna:
– De welvaart en het geluk van het gezin zijn afhankelijk van de vrouw.
– En hoe weet je dat?? – riep de tsaar boos.
– Weet ik! – dochter hief trots haar hoofd op.
– Nee, Je weet niks. Ik zal het je bewijzen! – en de tsaar klapte in zijn handen. De bewaker kwam aanrennen. tsaar besteld:
– Ga me halen, de meest luie slapper in mijn rijk.
Bedienden verspreidden zich over het hele rijk om een lui persoon te zoeken. En ze kwamen een puinhoop tegen, waar de luie luie woonde, dat hij niet eens heen en weer wilde draaien. Mensen zijn het vergeten, wat was zijn naam, ze noemden hem gewoon Leni.
De dienaren van de tsaar brachten Lenio naar het paleis, en de tsaar zei tegen zijn dochter:
– Hier is je man. Ga bij hem wonen in zijn kippenhok. Over dag, wanneer je brood op zal zijn en je zult verhongeren, je zal het begrijpen, van wie het succes van het gezin afhangt.
De dochter gehoorzaamde en leefde in het puin van Lenia. Ze kwam er al snel achter, dat de man lui was, dan hem werd verteld. Maar ze verspilde geen tijd tevergeefs. Zij merkte op, dat Leo het meest van appels houdt. Ze leende er tien van haar buren. Een appel stopte ze in Lenia's mond, de andere naast zijn hand, de rest in de rij. En ze verborg zich en begon te observeren. Er is veel tijd verstreken, en misschien niet veel, toen Lazy lui een oog opendeed. Hij zag een appel. Hij at ze op. Hij kijkt, en hier is de tweede, vlak naast de hand. Hij nam het lui en at het ook op. Ten derde moest hij zich uitstrekken, en ten vierde was het tijd om te kruipen…
De volgende dag smeekte de tsarevna opnieuw om tien appels bij haar buren en regelde ze, echter de afstand tussen hen vergroten. En de laatste, tiende, ze hield in haar hand. Leo moest opstaan, om die appel te eten. De derde dag was hetzelfde, maar toen Leń lui opstond, om de tiende appel te eten, de Tsarevna begon te vluchten. Echtgenoot, die appels proefde, hij rende achter haar aan. En zo leerde de tsarevna haar man Lenia om eerst te kruipen, loop dan, en eindelijk iets rond doen.
Er kwam eens een karavaan naar hun dorp. Haar pad leidde door een onbewoonde woestijn, waar maar één put was, maar deze was betoverd. Als de waterzak is neergelaten – alleen aan het touwtje werd getrokken, als een man is neergelaten met een wijnzak, de fles was heel, maar de man was stervende.
De zwerver ontdekte Lenio en dacht bij zichzelf:
"Als Leń sterft, niemand zal er spijt van hebben". Hij kwam naar hem toe en vroeg:
– Je zou me niet aannemen als kameeldrijver?
Carewna, die niets wist van de betoverde put, besloten voor haar man:
– Hij is het er mee eens.
De karavaan vertrok en bereikte de betoverde put.
– We laten je in de steek voor water – zei de zwerver tegen Lenio.
– als het nodig is, laat vallen, maar op voorwaarde, dat je me ondersteboven vastbindt. ik wil zien, wat staat me daar te wachten.
De zwerver was het daarmee eens. Lenio werd in de put neergelaten, hoofd naar beneden. Lazy kijkt toe, en onderaan zit Dew. Hij houdt een kikker op één knie, en op anderen – mooie peri* en kijkt ze allebei aan. Len begroette Dewa beleefd, en hij vertelt het hem:
– Als je me niet had begroet, Ik zou je in tweeën scheuren en je opeten. Maar vertel het me nu, wat is beter – peri of kikker?
– mhm, wat is het nut van peri? – Leń antwoordt. – Kikker beter, is een nuttig wezen, eet insecten.
Dev vond dit antwoord leuk.
– Dus neem water, hoeveel wil je.
Lazy begon de waterzakken te vullen en ze een voor een door te geven. Als mensen dronken, en dieren, de zwervers trokken Lenia uit de put, en Dew gaf hem nog twee grote granaten als afscheid.
De zwervers waren zeer verrast, dat Leń zichzelf op wonderbaarlijke wijze heeft gered. Een andere karavaan reed naar de put, die deze kant opging, waar de tsarevna woonde. De mensen van deze karavaan verzamelden elk tien gouden munten en gaven ze aan Leni, dat hij ook voor hen water zou putten. Hij willigde hun verzoek in. Dew gaf hem weer twee granaten.
Hij stuurde Leń goud en granaten terug naar zijn vrouw, en hij liep door.
De Tsarevna was erg blij met dit goud, en de gast besloot het te proeven. Ze brak de granaat, en erin – edelstenen. Alle granaten waren gevuld met sprankelende stenen. Ze verkocht de Tsarevna deze kostbaarheden, Ze kocht dieren met het geld dat ze verdiende, Aarde, pompoenpitten, watermeloenen, tarwe en gerst. Ze zaaide het veld. Ze huurde shabans**. Ze schakelde ook bouwers in, die de oude hut verwijderde en er een groot huis voor in de plaats bouwde.
Er is veel tijd verstreken, en misschien ook niet, en de karavaan keerde terug. Ze verwelkomde de tsarevna bij haar Lenio, bracht hem naar zijn nieuwe thuis, ze baadde, gekleed in dure en mooie kledingstukken. En toen vertelde ze het hem, wat ze vond in de granaatappels en hoe ze zich van deze rijkdom ontdeed.
Op een dag verkleedde de tsarevna zich, ze schilderde en nodigde haar vader uit voor een bezoek. Hij herkende zijn dochter niet. En dronken, hem hosten, zij vroeg:
– Van wie hangt het welzijn van het gezin af?
– Het is duidelijk, van een mens – antwoordde de tsaar, zonder na te denken.
Toen onthulde de dochter alles. herinnerde ze zich, hoe zwaar hij haar strafte, trouwen met Lenio, de grootste in het rijk. En toen vertelde ze over haar ideeën, geduld en huidig succes.
* peri – een feeënwezen dat mensen beschermt tegen boze geesten.
** Chaban – herder van schapen of ossen.