Zabawy na wsi.
Doskonałe warunki znajduje też do uprawiania zabaw ruchowych. Wszelkie nierówności terenowe skłaniają do wypróbowania swoich sił i zręczności. Dziecko usiłuje wspinać się i zbiegać z każdego wzniesienia, schodzić na dno szerokich rowów i zagłębień, przeskakiwać przez wąziutkie rowki, przechodzić przez kładki i płoty, czołgać się pod nisko zwisającą gałęzią, przeskakiwać przez niewielkie krzaczki. Samo wyszukuje z upodobaniem różnego rodzaju przeszkody po to, by zmierzyć się z nimi, spróbować je pokonać. i móc potem powiedzieć o sobie z przekonaniem: ja to potrafię!
Piasek zachęca do zabaw konstrukcyjnych. Przedszkolak nie tylko ustawia całe szeregi coraz bardziej foremnych i udanych babek, ale wykonuje również wykopy, usypuje wzniesienia, robi ogródki, wtykając gałązki i rośliny. Wie już wprawdzie, że przeniesiona do piasku roślina, nawet jeśli wykopie się ją z korzeniem, zmarnieje wkrótce, wciąż jednak powtarza swoje doświadczenia z iskierką nadziei, że tym razem może jednak się uda.
Niezwykle bogate i urozmaicone w wiejskich warunkach są zabawy starszych dzieci, a zwłaszcza chłopców. Budują oni chętnie w lesie, z dala od dorosłych, pomysłowe wigwamy i szałasy, w których przebywają całymi dniami bawiąc się w Indian i podchody. Sporządzają sobie pióropusze i kołczany, łuki i inne akcesoria. Z zapałem ćwiczą rzuty do celu, skoki, biegi. Nad wodą budują tamy i porty, które zapełniają flotą sporządzoną z kory lub kawałków drewna. Na piaszczystej plaży wznoszą warowne fortece, obronne zamki i inne cuda. Z sitowia wiążą pływaki.
Zabawy dziewcząt są na ogół uboższe i mniej ciekawe niż chłopców. Chętnie splatają wianki z kwiatów polnych, z traw i sitowia sporządzają różne ozdoby, leśne owoce nawlekają na nitkę jak korale. Podobnie jak chłopcy lubią wznosić budowle z piasku, kunsztownie ozdabiają je kolorowymi kamykami i muszelkami. Chętnie zbierają w lesie dorodne szyszki, ciekawie powyginane korzenie, patyki, gałęzie. Usiłują też ćwiczyć swoją sprawność, choć robią to z mniejszym zapałem i mniejszą wytrwałością niż chłopcy. Z przyjemnością zajmują się organizowaniem zajęć dla młodszych dzieci.
Bardzo wiele dzieci w wieku szkolnym lubi obserwować przyrodę: rośliny, owady, ptaki. Warto zaopatrzyć dziecko wykazujące szczególne zainteresowania przyrodnicze w lupę oraz lornetkę. Ta ostatnia jest wprawdzie dość kosztowna, ale bardzo uatrakcyjnia i wzbogaca czynione obserwacje. Trudno na przykład podpatrywać ptaki siedzące w gnieździe i pielęgnujące swe małe bez lornetki. Warto więc zdobyć się na taki wydatek i okazywać zainteresowanie czynionymi przez dziecko obserwacjami.