Contacten met de natuur.
Zo vaak mogelijk contact met de natuur is noodzakelijk voor ieder mens, maar ze zijn vooral belangrijk voor het kind. Ze stimuleren zijn lichamelijke en geestelijke ontwikkeling. Voor een kind dat in een grote stad is opgegroeid, bieden ze geheel nieuwe informatie, ervaringen, indrukken. Terwijl op het platteland, niet in een modieuze kinderspa, het kind heeft de mogelijkheid om huisdieren en vogels te observeren, hem alleen bekend van foto's in boeken. Kan kleurrijke vlinders observeren, lieveheersbeestjes, bijen zoemen rond de korf. Zie je wel, hoe wortels groeien, radijs, sla, aardbeien of frambozen, die tot nu toe alleen op een bord heeft gezien. Ook de hoorervaring van het kind wordt verrijkt. Hij leert de stemmen van dieren en vogels herkennen. In een woord, zijn kennis van de omringende wereld breidt zich ongelooflijk uit.
Voor baby, die waarschijnlijk al aan de gang is, een wandeling over het erf is een waar genoegen. Huisvogels kijken, psu, rechtbank, maakt kleine varkens erg leuk. Een wandeling in het bos is ook een nieuwe ervaring. Het loopt tenslotte heel anders op zacht mos of droog bosafval dat onder de voeten ritselt dan op glad, grind park steeg. Wandelen over een bospad, Je moet voorzichtig zijn, om een wortel die uit de grond steekt niet in de weg te zitten, struikel niet, niet vallen. Je moet altijd de oneffenheden van het terrein overwinnen. En ik doe mijn best, in deze nieuwe, moeilijke omstandigheden, waar elke stap een obstakel verbergt, Om het evenwicht te bewaren.
En wat een heerlijk veld om zo'n wandeling te observeren geeft! Er is altijd iets dat het vermelden waard is: stok, stuk schors, kegel, onopvallende rode paddenstoel, knap, kleurrijke paddenstoel, bloem, een paar wilde aardbeien, vlinder, hommel, lieveheersbeestje. Soms komt er een behendige hagedis onder je voeten vandaan. Soms rent een eekhoorn van boom naar boom.
Zelfs de eerste wandelingen in het bos zijn hiervoor een gelegenheid, om het kind te laten wennen aan het respecteren van de natuur. Dus we zullen het ze leren, dat je paddenstoelen niet gedachteloos met je been moet omstoten, pluk zelfs de mooiste bloem, want na enkele ogenblikken zal het verdorren en lelijk worden. We zullen van een afstand naar de mierenhoop kijken die we tegenkomen, maar we zullen er niet met een stok in prikken.
De stronk die overblijft van een gekapte boom is een geweldige plek om te spelen. Je kunt er even op zitten en ontspannen, plaats een pop of een teddybeer. Klim omhoog met je benen en spring naar beneden met behulp van een volwassene. Een boom die op de grond ligt, creëert veel rijkere mogelijkheden voor plezier. Ga er maar eens op zitten, om ver te reizen in je verbeelding: paardrijden, reizen per trein of auto, hoog vliegen in een vliegtuig. twee-, een driejarige kan het proberen, onder toezicht van een volwassene, loop over de boom en gebruik deze om op de grond te springen.
Ontelbare keren kan een kind een heuvel beklimmen die hij onderweg tegenkomt, ren dan zo snel van hem weg, hoeveel kracht hij heeft. We zullen een klein kind in onze uitgestrekte armen houden, staande aan de voet van de heuvel. De kleuter kan zelf vertragen. Zo'n plezier geeft het kind veel voldoening, geeft een gevoel van kracht, tevredenheid over het eigen functioneren. En als het kind bovendien van de moeder hoort, vader of grootmoeder aanmoediging en erkenning, zal proberen om nog betere resultaten te krijgen, om ze gelukkig te maken, lof verdienen, en om vertrouwen te krijgen: Ik weet iets goed.
Spelen in het zand aan de oever van een meer of een kleine rivier is niet hetzelfde, zoals in een stadszandbak. Je kunt niet alleen heuvels maken, groeven graven, maar ook steekveren (met hoop, een vogel zal opgroeien), takjes, stokken, planten en andere trofeeën, er zijn er zo weinig in de stad. Hoeveel nieuwe, contact met water levert een kind interessante en nuttige ervaringen op. "Groot" water van een meer of rivier.